Bommen Berendloop 2016

Een pittige loop, die Bommen Berendloop (Groningen) van dit jaar! De weersomstandigheden waren verre van ideaal met een extra hoge luchtvochtigheid in combinatie met zon en een zomerse temperatuur. Dat maakte de afstand extra zwaar, maar niet minder waard.

Met m'n vader als support (en voor een paar leuke kiekjes) ben ik ruim van tevoren vertrokken naar de atletiekbaan in Groningen, waar de start zou zijn. Op dat moment waren nog wat buien bezig om de omstandigheden wat zwaarder te maken en de organisatie besloot ook om de start uit te stellen met een half uur vanwege (mogelijk) onweer. Warmlopen was qua temperatuur niet nodig, maar toch even een beetje heen en weer gedribbeld, wat rek- en strekoefeningen gedaan en gebabbeld met een mede 10km-renner.

Het startschot, gegeven door niemand minder dan Margot Boer (niet gezien), kwam voor de meeste renners, inclusief mezelf, wat onverwacht. Dat leverde in ieder geval geen valse start op! Ik zat, ondanks dat ik mezelf wat meer achterin wou zetten om rustig aan te doen, vrij voorin het veld. Uiteindelijk was het niet erg, ik zat daardoor meteen al in een vrij stabiele positie. De eerste 2-3 kilometers vielen zwaar. Ik kende het parcours niet, m'n lichaam moest nog wennen aan presteren met deze weersomstandigheden en een ieniemienie stukje zandweg, inclusief boomwortels aan de zijkanten. Die kilometers waren dus vooral een mentale kwestie.

Daarna kwam de mentale uitdaging pas echt; een lang eind alleen maar rechtdoor, in een grote sliert van 10km-renners. Het flitste bij mij toen snel even door het hoofd of het niet verstandiger was geweest om de afstand om te zetten naar de 6,4km, maar daar was het al te laat voor. Dus dan maar stug doorrennen, aansluiten en optrekken aan de lopers voor me en proberen een goed tempo te vinden (wat iets boven je trainingstempo ligt).

Het keerpunt na het rechte stuk kwam als een mentale zege. Ik was ondertussen goed warm gelopen en op weg naar de 5km. Het ging nog steeds zwaar, maar toch had ik wel minder moeite dan die eerste kilometers. Ik wist dat het vanaf hier alleen maar lekkerder kon gaan. De helft zat erop toen ik het bordje passeerde en ik wist dat ik de andere helft ook wel vol kon houden. Ik probeerde me de route te herinneren zoals die op de kaart was getekend, maar het bleef bij een mislukte poging. Ook dan zit er niks anders op dan stug achter de rest aan door blijven rennen.

De laatste twee kilometers kwam ik een mannelijke mederenner tegen die zich aan mij had opgetrokken en naast me ging lopen. Even een heel kort gesprekje gehad en de tijd gecheckt. 42-43 minuten zaten we op. Het stemde mij optimistisch, er kwam weer een goede tijd aan, misschien zelfs een persoonlijk record!

Kort was ik verward toen ik de atletiekbaan weer opkwam, mijn naam werd omgeroepen en gezegd werd dat ik de finish passeerde. Hè, maar ik moest toch nog een rondje over de baan? Ik liep maar verder en keek achterom om te zien hoe anderen, die zo'n rondje hadden gedaan, finishten en de beloofde medaille en drinken kregen. Dat rondje moest dus inderdaad. Voor me zag ik de vrouwelijke mede-renner die mij aan het begin van de race had ingehaald en ik zo af en toe op een mooie afstand voor mij zag lopen. Ze was moe en de afstand tussen ons was aanzienlijk ingekort. Dat rondje op de baan was maar 400m en ik had nog een beetje over. Ik besloot te versnellen, om te proberen haar weer in te halen. En dat lukte! Toen ik aan de tweede bocht begon passeerde ik haar aan de buitenkant en wist ik haar achter me te houden. Ik wierp een blik op de wedstrijdklok en zag dat ik rond de 52 minuten zou finishen. Een toffe tijd, zeker met deze weersomstandigheden.

Eenmaal gefinisht was ik goed moe. Het sponsje en het flesje sportdrank kwamen als een geschenk uit de hemel (onderweg kreeg ik water en sponsjes, ook minigeschenkjes). De medaille was een mooie toevoeging, maar ik deed niet eens meer de moeite om die om te doen. Ik vond het prima, ik wilde gewoon lekker mijn rust pakken en thuis nagenieten van mijn prestatie en niet-persoonlijk record (nettotijd was uiteindelijk 51:58). Dit bleek dus met een brutotijd van 52:04 gewoon de 5de plek te zijn in mijn categorie (van de 62) en de 73ste plaats van álle (dus ook mannelijke) 10km-renners (in totaal 276). Echt tof om te zien wat ik in m'n mars kan hebben! Het bewijst maar weer dat ik fit ben en het is een geruststelling voor m'n zenuwen (en enthousiasme) voor de triathlon volgende week.

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 5

De één-na-laatste week voordat ik (onofficieel) debuteer als triatleet! Toen ik deze wekelijkse rapportage begon dacht ik wel te schrijven tot het zomerseizoen volgend jaar, maar de recreatieve triathlon in Vries stak daar een stokje voor. Na deze triathlon zal ik dus ook niet wekelijks meer mijn vorderingen aangeven, maar zo af en toe schrijf ik misschien wel een stukje over mijn ontwikkelingen. Vooral op gebied van zwemmen valt er enorm veel voor mij om te doen, fietsen begint er echt in te komen en lopen zat al goed doordat ik dat al bijna driekwart jaar doe.

Overigens gaat de duathlon in Groningen voor mij helaas niet door, ik kan het aanpassen van mijn stuur in combinatie met de inschrijfkosten niet betalen.

Maandag - rustdag
Een verplichte rustdag, ik kon helaas niet sporten doordat ik in Leeuwarden moest zijn voor onder meer een tentamen. Ook moest er gewerkt worden aan het onderzoeksvoorstel voor mijn afstudeerproject, dus ik heb er maar een studiedag van gemaakt. Wel mijn startnummerband gescoord voor aankomende triathlon, nadat ik de halve stad had afgelopen voor een winkel die het verkocht.

Dinsdag - fietsen
Weer een wat langere fietstocht, ik begin er steeds meer aan te wennen! Deze keer heb ik, via Eelde en Paterswolde, Groningen op de kaart aangetikt, voordat ik weer afzakte naar Assen via Noord-, Mid- en Zuidlaren. Het leverde een ronde van 56km op in 2 uur en 12 minuten. Langzamer dan twee tochten hiervoor, maar zoals ik al eerder aangaf zegt snelheid niet zoveel bij fietsen. Zeker bij de trainingen niet. Waar het mij om gaat is om een hoge rotatiesnelheid te behalen, dat zegt namelijk veel meer over je prestaties op de fiets. Wat deze training echter speciaal maakte was een uitstekende mogelijkheid om de voordelen van het stayeren te ervaren (dicht op je voorganger fietsen, waardoor die de wind grotendeels voor je wegvangt). Ook meteen geoefend om voldoende afstand te houden volgens het NTB-reglement. Ik merkte het verschil duidelijk, een bevestiging die ik nodig had om me geen zorgen te hoeven maken voor de triathlons volgend jaar.

Woensdag - zwemmen
Het was warm vandaag en als het warm is zoekt men verkoeling in het water. Ik zocht vandaag ook het water op, maar niet om af te koelen maar om te trainen uiteraard. Vandaag niet gewerkt aan ademhaling of mijn angst. Gewoon met je verstand op nul baantjes trekken. Wel heb ik een flink gesprek aangeknoopt met een van de badmeesters die ik wel aardig ken. Aan haar ook mijn angst voorgelegd en zij heeft mij aangegeven dat in het zwembad lessen worden gegeven door een trainer die wel meer mensen over angsten heen heeft geholpen. Dit blijkt dezelfde trainer te zijn die binnenkort contact met mij opneemt! Heel fijn om te weten dat ik direct de juiste persoon aan de lijn zal hebben. Hopelijk kan zij mij verder helpen, ik heb echt iets van één op één begeleiding nodig door iemand met engelengeduld en elk ministapje viert alsof ik de top van de Himalaya heb bereikt.

Donderdag - koppeltraining
Hitte of niet, training gaat gewoon door. En de training van vandaag was pittig, namelijk een koppeltraining (fietsen en lopen) met de afstanden die ik volgende week zondag ook af ga leggen (+ en beetje). Eerst stond 24km fietsen op het programma. Ik had mijn zadel een stuk hoger gezet waardoor ik weer moest wennen aan het fietsen. Het voelde wel beter, ik wist de ronde in 55 minuten te volbrengen. Na een hele korte pauze, waarin ik rustig 'wisselde' (helm af, handschoenen uit, eventjes drinken), een loopproef gedaan van 5,22km. Deze wist ik dan weer te volbrengen in 29 minuten. Al met al tijden die een mooie triathlon beloven!

Vrijdag - fietsen
Hoewel mijn oorspronkelijke plan was om even te rusten vanwege de zware training de dag ervoor, kon ik het niet laten om te gaan fietsen. Deze keer geen meting gedaan, het was gewoon 'vrij' fietsen om de spieren wat soepel te houden. Een kilometer of 35 gefietst via Vries en Eelde-Paterswolde richting Groningen en via Noord-, Mid- en Zuidlaren weer terug. De training leverde een bonus op, ik kreeg de kans om de 'voordelen' van het stayeren eens te ondervinden. Dus dicht op mijn voorganger, die op een mooie racefiets zat, gezeten en gemerkt hoe makkelijk het was om de snelheid aan te houden. Daarna ook even geoefend om buiten de stayerzone van 12m te blijven om het verschil goed te ervaren. Met dat duidelijke verschil moet het mij wel lukken om er zo veel mogelijk uit te blijven bij de officiële wedstrijd-tri's.

Zaterdag - fietsen
En ook vandaag weer op de fiets geweest om een ronde van ongeveer 45km 'vrij' te fietsen (geen meting dus). Normaal neem ik een dag rust voor een wedstrijd, maar ik voelde me goed en had zin om te fietsen.

Zondag - lopen
Het was weer wedstrijdtijd! Deze keer was het een 10km Bommen Berendloop in Groningen. De omstandigheden maakte de wedstrijd zwaarder; hoge luchtvochtigheid en de zon.. Maar toch een mooie race gelopen en sinds heeeeeeeel lang (basisschool groep 8 geloof ik) weer eens op een atletiekbaan gelopen. Uiteindelijk in mijn categorie de 5de plaats weten te bemachtigen met een brutotijd van 52:04 en een nettotijd van 51:58. Geen persoonlijk record dus voor de verandering maar wel zeer tevreden, vooral gezien de omstandigheden waarin ik liep!

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 4

Onverwachts kwam ik afgelopen week nog iets veel mooiers tegen dan de Zernike Campus Run Bike Run, namelijk de recreatieve triathlon in Vries! Het dorp ligt haast naast de deur en het NTB-reglement is nauwelijks van toepassing, wat betekent dat ik niet aan m'n fiets hoef te sleutelen (kostenbesparend!). Daar heb ik me ondertussen ook voor ingeschreven, ben reuze benieuwd hoe het mij zal vergaan!

Deze recreatieve triathlon werkt ook als een extra motivator om eens goed aan de slag te gaan deze week. Ik startte al goed, met een pittige 'heuvel-crossloop' met mijn loopgroep, verder ook een lange fietstocht gemaakt, wezen zwemmen en mijn eerste officiële wisseltraining gedaan.

Maandag - lopen
Een stevige training van 7,2km crosslopen stond vandaag op het programma met de loopgroep. Uitrusten zat er vandaag dus niet in, maar het was zeker goed (en leuk) voor de spierontwikkeling in de benen. Onderdeel van de offroad training was het beklimmen van een viertal heuveltjes met verschillende stijgingsgraden en nauwe paadjes waar je lekker over weg kunt glijden als je niet oppaste.

Dinsdag - rustdag
Omdat ik het nodig vond, maar ook vanwege het komende tentamen, besloot ik de dinsdag om een rustdag te houden. Soms moest ik mezelf bedwingen om niet op de fiets te stappen, maar het is me gelukt. Toch wel blij dat ik het gedaan heb, het kwam wel goed uit eigenlijk.

Woensdag - zwemmen
Jaja, vandaag weer gezwommen (2x 500m in ongeveer 30 minuten + 30 minuten rustig baantjes trekken met focus op een goede ademhaling). Ik heb zelfs een beetje aan mijn onderwaterangst gewerkt. Hoewel het misschien niks lijkt, was het voor mij een hele overwinning dat ik tijdens schoolslag zwemmen een paar keer tot de ogen onder water ben gegaan en een klein beetje heb uitgeademd. Ook een keertje afgezet met gezicht onder water, wat een schrikeffect opleverde omdat ik het gevoel niet kende. Niet uitgeademd dus en bijna een teug water binnengekregen. Maar stiekem wel trots dat ik het toch een keer gedaan heb. De volgende stap is wennen aan de waterstromen langs m'n gezicht, wie weet komt het uitademen dan vanzelf wel een keer.

Donderdag - fietsen
Het was weer tijd om te fietsen, ditmaal een van mijn inmiddels vaste routes (Assen-Rolde-Grolloo-Amen-Hooghalen-Smilde-Assen). Het was een route van ongeveer 44km die ik in 1 uur en 38 minuten heb afgelegd, met een gemiddelde snelheid van 27,1 km/h. Deze training lijkt veel meer op wat ik wil bereiken met het fietsen straks op de eerste sprint-tri. Wie weet gaat het dan zelfs wel makkelijker! Maar ik dwing mezelf nergens toe. Snelheid bij het fietsen zegt weinig, zeker bij trainingen. De omstandigheden bepalen in grote mate hoe 'goed' je fietst, zoals stevige wind, klimmetjes, kwaliteit van de weg, etc. Over keitjes en hobbeltjes fiets je anders dan over een strakke asfaltweg en ook met wind tegen kan je snelheid drastisch omlaag gegooid worden. Daarentegen kan wind mee weer voor een enorme versnelling zorgen.

Vrijdag - wisseltraining
Mijn eerste echte wisseltraining. Voorafgaand aan de training eerst wat instructievideo's gekeken die je helpen met het voorbereiden van je wissels. Zoals in welke volgorde je alle spullen neerlegt bijvoorbeeld. Dat soort kleine dingetjes kunnen al snel tijdwinst opleveren en die tijdwinst kan ik wel gebruiken als ik een mooie tijd neer wil zetten straks. Daarna aan de slag gegaan; alles klaargelegd en op m'n oude hardloopschoenen een rondje van 500m gerend. Daarna schoenen en sokken wisselen en een ander bovenstukje aan, dit deed ik om de overgang van de zwemproef naar de fietsproef na te bootsen. Ik deed er lang over, zeker wel een minuut of 4-5, maar dat zal straks minder zijn. Zo ga ik bijvoorbeeld lock laces gebruiken, waardoor ik m'n veters niet meer hoef te strikken, maar alleen aan hoef te trekken. En schoenen uittrekken hoeft dan ook niet meer (wel voeten afdrogen en een broekje over m'n zwempak + eventueel nog een shirtje of hemdje erover). Na de eerste wissel een kilometer of 7 gefietst om vervolgens de tweede wissel uit te voeren; dit is de wissel van de fietsproef naar de loopproef en verliep snel, binnen een minuut. Die is ook makkelijker dan de eerste wissel omdat ik minder handelingen hoef uit te voeren. Fiets in het rek knallen, helm af, startnummerband omdraaien en lopen maar.

Zaterdag - fietsen
Weer eens een lange rit gefietst van 60km in 2 uur en 33 minuten. Ik reed anders dan normaal, eerst eens een halve ronde tegen de wind op een laag tempo. Ik heb me expres ingehouden om niet toe te geven aan de automatisme om harder te trappen met wind tegen. Dat maakt uiteindelijk toch niets uit voor je eindresultaat, dat heb ik vandaag wel gemerkt. De terugweg met wind in de rug was erg fijn, toen ook de snelheid flink opgevoerd en met 30+ km/h lekker geracet. Na afloop nog wel flink uitgelopen (joggen en wandelen) en ook nog wat last van de spieren. Ik ben de afstand nog niet echt gewend, maar gezien ik sneller van de spierpijn herstelde gaat het wel de goede kant op.

Zondag - lopen
Een kleine wijziging in de planning, normaal zou ik namelijk zwemmen op de zondag maar vandaag besloot ik te hardlopen omdat ik dat de maandag daarna niet zou kunnen. Met een hardloopwedstrijdje volgende week is het wel fijn om het lopen niet te verwaarlozen. Het resultaat was een nette 10,4km in 57:45. Ver van mijn snelheid bij de Groene Ster Avondloop, maar wel netjes op dezelfde hoogte als mijn laatste paar trainingen voor die wedstrijd (10,9 km/h). Ik verwacht ook niet dat ik de Groene Ster de komende tijd ga overtreffen, maar je weet maar nooit wat een wedstrijd met mij doet. Met goede omstandigheden, goede rust, een lekker parcours en de juiste mensen met het juiste tempo voor je kom je vaak verder dan je denkt.

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 3

Wat gaat de tijd soms snel zeg! Alweer drie weken serieuze, maar leuke trainingen voor dat (voor mij) speciale moment volgend jaar! Deze week lag de focus toch weer wat op het oude vertrouwde: het hardlopen. Met een wedstrijdje in aantocht wilde ik me de laatste dagen toch wel goed voorbereiden voor mijn debuut op de 10km. Maandag en dinsdag besteedde ik dus aan hardlopen, voor mijn hoogtepunt op woensdag. De wedstrijd had wel wat van mij gevraagd, ik had beduidend harder dan met mijn trainingen gelopen. Donderdag was dus een welverdiende rustdag, om de resterende dagen het fietsen en zwemmen weer op te pakken.

Maandag - hardlopen
Mijn vaste trainingsavond met de loopgroep, ik heb daar een goede training gehad voor mijn spierkracht en conditie. Wederom een intervaltraining, deze keer 7km over deels verharde en deels (vooral) onverharde wegen. Een pittige training, vooral de enkelbrekende zandpaden, maar wel heerlijk na een dagje studeren en een goede voorbereiding voor mijn wedstrijd op woensdag! Ook een goede training om mijn nieuwe hardloopschoenen mee in te lopen

Dinsdag - hardlopen
Normaal gesproken neem ik een rustdag voor mijn wedstrijden, zodat ik goed uitgerust voor de start verschijn. Maar om met een vriendin een korte ronde te lopen sla ik toch niet af! Het was zeker een gezellig, ik deed rustig aan maar toch in 40 minuten 6km afgelegd. Trainen met een loopmaatje is veel leuker dan alleen trainen, de ronde was dan ook zo voorbij om daarna heerlijk te lunchen.

Woensdag - wedstrijdlopen
Hoogtepunt van de week! Een debuut op de 10km en na twee maanden weer eens een wedstrijdje, deze keer in de Groene Ster (Leeuwarden), een natuurgebied waar ik nog niet eerder was geweest. Het was dus niet alleen een wedstrijdloop, maar ook meteen een moment om een beetje de toerist uit te hangen. Een heerlijke, verrassend snelle 10km gelopen in een tijd van 50:49 minuten (gemiddeld 11,8 km/h), goed voor de tweede plaats in de categorie vrouwen-10!

Donderdag - rustdag
Na de wedstrijd woensdagavond besloot ik mezelf een welverdiende rustdag te geven. Dat vonden m'n spieren ook wel fijn.

Vrijdag - fietsen (+ kleine koppeltraining; hardlopen)
Na een halve week hardlopen vandaag maar eens de fiets weer gepakt. Na deze aan het begin van de week te 'upgraden' (andere bandjes) was ik benieuwd hoe de training mij zou vergaan. Het resultaat was meteen voelbaar; ik kon makkelijker op een hoger tempo rijden en dit ook langer volhouden (26,3km/h gemiddeld)! Tijdens de rit van 50km bedacht ik me om eens te voelen hoe de overgang van fietsen naar hardlopen tijdens een wedstrijd voelt. Na bijna 2 uur fietsen volgde dus een kleine hardloopronde van 1,5km. Jeetje wat voelt dat gek zeg! Naar mijn idee was ik niet vooruit te branden op m'n benen en het lopen voelde zeker zwaarder aan (Duh! Ik had al twee uur gesport!). Als ik naar mijn tijd kijk was er echter niets aan de hand: gemiddeld 11,2 km/h gelopen.

Zaterdag - fietsen
Ook vandaag trainde ik op mijn inmiddels aardig vertrouwde tweewieler. (Het klinkt misschien kinderachtig, maar ik weet pas zeker dat ik mijn fiets ken als ik een tijd durf te fietsen met handen los van het stuur en al staande op mijn trappers een flinke versnelling durf te maken. Dat punt heb ik gisteren bereikt.) Terwijl ik gisteren dus onverwacht besloot een soort koppeltraining te doen, ging ik vandaag eens een 'tijdrit' van 20km rijden. Het is een soort tussenmeting om te zien wat voor streeftijd ik voor de duathlon binnenkort aan zou kunnen houden. En toch kon ik het niet laten om daarna nog een 3,5km te hardlopen in een nette tijd en een snelheid van 10,9 km/h.

Zondag - zwemmen
Het zwemmen wilde ik graag naar 2x per week opbrengen, maar dat kwam deze week (ook omdat het vakantie is) niet goed uit. Vandaag besloot ik de eerste stap richting de borstcrawl te zetten: ademhaling. Dit resulteerde in een bewustwording van mijn onderwaterangst die ik heb, de werkelijke reden waarom ik na het halen van mijn B-diploma zwoer om nooit meer onderwater te zwemmen. De reden waarom ik de lijn in het water omhoog til in plaats van dat ik nog geen 5 seconden m'n hoofd onder het wateroppervlak laat verdwijnen. Die 500m schoolslag is geen probleem, maar als ik zo'n angst heb voor het onderwaterzwemmen, dan wordt het aanleren van een goede borstcrawl techniek nog een hele (mentale) opgave... En de borstcrawl is toch wel een mùst voor triathleten om een beetje te beheersen voor het zwemonderdeel...

Onderwaterangst

Mijn grootste obstakel voor een triathlon is het zwemonderdeel. Daar waar het de meeste triathleten (en mij waarschijnlijk ook wel) vooral zitten te vechten met de zwemtechniek, moet ik eerst nog wat anders doen: mijn angst overwinnen om onderwater te zwemmen.

Het klinkt misschien wel heel stom, maar voor mij is onderwater zwemmen echt vreselijk eng. Ik kan het wel als ik echt zou moeten, ik heb immers mijn B-diploma met zwemmen gehaald waarbij je door zo'n gat moest zwemmen en het 7 meter uit moest houden. Ook toen, als kind, meer dan 10 jaar terug, vond ik het al eng. Ik had toen een soort van oplossing gevonden door met ogen dicht en ingehouden adem er maar het beste van te maken en te proberen.

Nu, meer dan 10 jaar later, heb ik sinds het halen van mijn B-diploma en de mislukte poging om C te halen, geen centimeter onderwater gezwommen. Het was niet nodig voor het zwemmen, dus waarom zou ik mezelf bang maken door dat te doen? Met m'n hoofd boven het wateroppervlak is er geen probleem, maar zodra m'n neus al onderwater verdwijnt stokt mijn ademhaling en raak ik de controle over mezelf nog net niet kwijt. Ik schrik van het effect van jezelf onderdompelen, ik houd m'n adem vast en knijp m'n ogen dicht. Ik bevries nog net niet, ik duik zo snel mogelijk naar waar ik denk dat het wateroppervlak is.

Onderwaterangst, het bestaat, er zijn meer mensen die in paniek raken als ze kopje onder gaan. Niet omdat ze niet kunnen zwemmen of niet boven kunnen komen, maar om het kopje onder gaan zelf. De truc om geen water in de neus te krijgen is uitademen onder water. Dat heb ik geprobeerd, maar na 2 seconden komt er een soort pauze in. Blaas ik te hard uit? Is het toch die angst die onbewust speelt? Ik heb er de grootste hekel aan, maar als ik een triathlon wil doen met een beetje lijkende borstcrawl, dan ontkom ik er niet aan dat ik met m'n gezicht onder water ga. Maar hoe overwin ik dat? Ik wil wel, graag zelfs, ik vind het 10x niks dat ik met zoiets 'simpels' al zo'n groot probleem heb. Maar ik weet niet hoe dit aan te pakken. Ik hoop dat ik straks privé les kan krijgen in de beginselen van de borstcrawl, dan kan ik het aankaarten waar ik zo tegenaan loop. Dat mijn techniek belabberd is en ik meer als een molenwiek achteruit zwem dan vooruit, dat interesseert me niet op de wedstrijddag zelf (behalve dat het vreselijk veel energie kost die ik nog nodig zal hebben voor de andere onderdelen). Als ik al zo ver ben dat ik en belabberde techniek heb, betekent dat ik al goede stappen heb gezet om mijn onderwaterangst te overwinnen.

Groene Ster Avondloop 2016

Een hardloopwedstrijd in Leeuwarden waar ik me meteen voor had aangemeld toen inschrijving mogelijk werd. Deze loop was voor mij net zo bijzonder als de Condensloop in april dit jaar (ook in Leeuwarden) en de TT-run afgelopen juni (Assen, TT-circuit). Ik debuteerde in de hardloopwereld én op de 5km bij de Condensloop en debuteerde op de 8,8km bij de TT-run. Ook bij de Groene Ster Avondloop debuteerde ik op een nieuwe afstand, deze keer de 10km!

Het was even uitzoeken hoe ik het beste kon komen op de startlocatie. Het nadeel van een 'groene' loop is dat de bereikbaarheid met het ov wat minder is en de organisatie had ook geen tips wat de beste reismogelijkheid was met het ov. Op zich vrij logisch, vrijwel iedereen kwam met auto of op de fiets. Gelukkig hebben we websites als 9292.nl voor dit soort problemen! Om half 7 kwam ik dan ook probleemloos aan, net op tijd om te schuilen voor een laatste fikse regenbui. Was ik blij dat ik toch was wezen joggen vanaf de bushalte, anders had ik het niet droog gehouden!

Met startnummer 300 liep ik mezelf eerst warm zodra de bui zijn richting naar Hurdegaryp had gevonden. Een klein stukje parkourverkenning om te leren dat de bruggetjes wat glad waren door de regen. Goed om te weten dat ik op die stukjes mijn pas wat moet aanpassen om te voorkomen dat ik onderuit zou gaan. Daarna was het zoeken naar de startstreep, maar die vond zichzelf wel.

De loop zelf was heerlijk! Het zonnetje was erbij gaan schijnen dus de boel warmde weer een beetje op. Zoals gewoonlijk bij elke massastart was ik vooral de eerste 500m op zoek naar een redelijke plek in de groep om tempo op te kunnen bouwen. Na 2/3 km had ik dat plekje wel gevonden en vervolgde ik de rest van de eerste ronde in mijn eigen tempo (wat stiekem toch wel wat hoger ligt door de motivatie die (groeps)wedstrijden mij altijd geven). Mentale opluchting toen ik de tussentijd van mezelf zag na de eerste ronde. Ik was heel goed op weg, met de 25:30 minuten die de klok aangaf wist ik dat ik de tweede ronde in alle rust kon uitlopen voor een mooie tijd. Mooie bonus was dat ik met die tussentijd onder mijn schema lag die ik op de laatste 5km wedstrijd heb gelopen.

De tweede ronde door het mooie natuurgebied liep dus ook een stuk lekkerder. De groep was opgesplitst in kleine groepjes, ik was gemotiveerd en ik had de kracht om een drietal heren voor mij op een kleine afstand te volgen. Ingehaald heb ik ze niet meer, zij hadden net iets meer kracht in de benen, maar ik kon me goed aan ze optrekken. Hun tempo motiveerde mij om mijn eigen tempo goed stabiel en hoog te houden. Na 8km had iemand anders zich aan mij opgetrokken die lange tijd achter mij had gelopen, was een gezellige man die uiteindelijk vlak voor mij over de finish kwam.

Daar waar de finish in zicht kwam wierp ik weer een blik richting de wedstrijdklok. En ik was verbaasd! De laatste tijd die ik zag was 50:48 minuten. Ik kon het niet geloven, ik had wel een uitzonderlijk goede 10km gelopen met die tijd als ik bedenk dat ik pas in mijn laatste twee trainingen 10km rond de 55 minuten liep en die trainingen waren mij zwaar (maar voldaan) gevallen. En nu hier, op mijn eerste 10km, loop ik nog net niet met gemak eventjes de afstand onder de 51 minuten!

Eenmaal over de finish scoorde ik mijn welverdiende flesje Extran en dribbelde ik een klein stukje van de route om tot rust te komen, terwijl ik tevreden van de zonsondergang boven een mooi stukje natuur genoot. Ik denk niet dat ik hoef te zeggen dat dit een zeer geslaagde en verrassende wedstrijd was voor mij! Volgend jaar wil ik er weer bij zijn!

Tips voor het kiezen van je (vervolg)studie

Ik heb aardig wat ervaring als het gaat om studiekeuze, helaas wel aan de verkeerde helft. Ik had de mazzel van de studiefinanciering nog waardoor de schade uiteindelijk financieel wat beperkt is in vergelijking met als ik een leenstelsel had en hetzelfde 'grapje' uithaalde. Terugkijkend op mijn eigen beloop zijn er dan ook tien tips die ik toekomstige studenten wil meegeven, tips die uit mijn eigen ervaringen komen en niet zo van internet geplukt.

1. Wees kritisch op studiekeuzetesten
Er zijn enorm veel studiekeuzetesten die je kunt maken en vaak doe je er ook wel één of meer omdat de school dat van je vraagt of omdat je gewoon wilt weten wat voor advies eruit rolt. Het was ook naar aanleiding van zo'n test dat ik dacht dat ik mensen moest gaan helpen en daardoor al meteen op het verkeerde been was gezet voordat ik ook maar naar een opleiding keek. Mensen helpen, ja dat kan op triljoen mogelijke manieren. Omdat ik een gevoelig persoon ben die goed kan inleven in de emoties van anderen, betekent dat niet dat ik daar ook iets mee moet gaan doen. Toch adviseerde de test mij dat en volgde ik blind. NIET DOEN DUS! Als je zo'n test doet, bedenk dan dat het nog helemaal niks zegt. Het geeft je hoogstens een (valse) start om te kijken wat je ervan vindt. Wees kritisch!

2. Volg je hart
Klinkt misschien stom, maar echt, doe het! Je opleiding moet bij je passen, het moet matchen met wat jij interessant vind en wat jij later zou willen doen voor 40+ jaar. Het kan best lastig zijn om voor je 18de al te bedenken wat dat zou zijn. Vaak weet je wel een beetje wat je leuk vindt, het kan iets zijn wat op dat moment je hobby is, of iets wat je actief volgt. Kijk eens rond wat er bij jou in de buurt allemaal is aan winkels, bedrijven, etc. Trek de stoute schoenen aan en informeer eens bij een organisatie die jou interessant lijkt, wat voor functies daar allemaal zijn en wat je dan doet. Ik kan niet genoeg benadrukken dat je vanuit je interesses moet gaan kijken naar je toekomstig beroep! Ook als je later, tijdens je opleiding, opeens iets (totaal wat anders) tegenkomt wat je eigenlijk wel heel gaaf vindt om werk in te krijgen, sluit je er dan niet voor af (omdat je al een opleiding doet)! Kijk en bespreek je mogelijkheden en maak een plan hoe je daar wilt komen!

3. Bereid een open dag of meeloopdag goed voor
Open dagen en meeloopdagen zijn één van de manieren om eens op een school rond te kijken en informatie in te winnen over je opleiding. Nu heb ik zelf geen ervaring met meeloopdagen, maar met open dagen genoeg. Een goede voorbereiding voor beide mogelijkheden is toch echt het halve werk. Kijk goed rond op de website en social media van de school en vooral de opleiding waar je informatie over wilt. Vaak kun je al het een en ander vinden. Zet de gevonden informatie in een documentje zodat je in één overzicht hebt staan wat je al gevonden hebt. Dit hoef je dan niet meer te vragen op die open dag of meeloopdag.

4. Scholen zijn organisaties
Scholen zijn net als bedrijven organisaties en bedrijven maken reclame. Een school doet dat dus ook, onder meer via de open dag. Wees je dus bewust van het feit dat een school zich mooier opstelt / op kan stellen dan het in werkelijkheid is. Vaak wordt er de dag van tevoren extra goed schoongemaakt en opgeruimd en zijn er hele teams bezig met het optuigen van binnen- en buitenkant. De school ziet er daardoor al wat anders uit dan in het 'dagelijks leven'.
Houd verder ook in je achterhoofd dat een school op een open dag vooral de positieve kant zal benadrukken, waarom je student van haar moet worden, waarom je student van die ene opleiding moet worden waarvoor jij naar de open dag komt. Supermarkten doen hetzelfde, die presenteren ook alleen de mooie kanten van de producten in haar aanbiedingen. Wees dus kritisch en bewust van deze houding!

5. Prik door de reclamebubbel heen
Op de open dag zelf is het aan jou als kritische toekomstige student om door die reclamebubbel van de school te prikken. Een goede voorbereiding helpt je daar al een heel eind mee. Ga af op wat werkelijk belangrijk is voor het bepalen of je die opleiding wilt doen en ook bij die school. Wat opleiding betreft, praat met verschillende vertegenwoordigers die rondlopen, niet slechts met één. Stel dezelfde vragen aan ze, het kan best zijn dat de ene over een ander onderwerp net wat meer informatie geeft. Stel gerichte vragen aan ze over de inhoud van de studie, vraag bijvoorbeeld eens naar welke vakken je krijgt, wat voor literatuur daarbij hoort, werkvormen en de te leveren eindproducten. Vraag ook vooral wat veel studenten na hun studie doen. Als er ouderejaars van de opleiding rondlopen, praat dan ook vooral met hen en stel hen ook inhoudelijke vragen. Hoe dieper jij ingaat op de inhoud, hoe meer de ware aard van de opleiding naar boven komt en hoe beter jij dus kunt bepalen of de opleiding (en de school) iets voor je is.

6. Behoed je voor 'aangepaste' of 'speciale' programma's
Meeloopdagen klinken als het moment om eens echt te zien hoe zo'n opleiding gaat. Het kan echter per opleiding en per school verschillen of dat schijn of werkelijkheid is. Sommige opleidingen maken voor zulke dagen gebruik van 'aangepaste' of 'speciale' programma's om verschillende redenen (een veelgebruikte reden is het grote aantal aanmeldingen al dan niet in combinatie met het beperkte aantal studenten waaraan je gekoppeld kan worden). Krijg je te maken met zo'n programma (probeer hier van tevoren al achter te komen door goed te informeren naar de meeloopdag), houd dan in je achterhoofd dat de opleiding zelf anders kan verlopen dan je die dag zal meemaken. Een programma kan op verschillende manieren afwijken van het werkelijke opleidingsprogramma, maar als je goed kritisch blijft zal je vaak wel goede aanknopingspunten vinden met de daadwerkelijke inhoud van de studie.

7. Vraag naar werkelijke ervaringen van studenten
Bij meeloopdagen word je dus gekoppeld aan een student(e) die de opleiding al volgt. Voor jou als toekomstige student is dit hét moment om te vragen naar zijn of haar ervaringen. Hoewel deze studenten geïnstrueerd of getraind kunnen zijn in het op een voor de school goede manier vertegenwoordigen van de opleiding (net zoals de vertegenwoordigers bij de open dag), kan je door te vragen naar diens ervaringen toch een beetje erachter komen hoe studenten de opleiding werkelijk ervaren. Trek de stoute schoenen aan en stel die vraag eens aan zo veel mogelijk studenten!

8. Probeer informatie op papier mee naar huis te krijgen
Vaak hebben opleidingen standaardbrochures die je mee naar huis mag nemen, waar algemene informatie in staat. Die zijn hartstikke leuk, maar betekenen vaak uiteindelijk niet zo veel voor je. Probeer in plaats daarvan bijvoorbeeld een studiegids mee naar huis te krijgen of op een andere manier informatie over de verschillende vakken op papier te krijgen. Noteer ook tijdens je gesprek wat de vertegenwoordiger je vertelt, of neem (met toestemming) het gesprek op om later nog eens terug te luisteren. Waarom is dit zo belangrijk? Vanwege alle indrukken die je zult opdoen op zo'n open dag, zeker als het je eerste is, zal je veel informatie weer vergeten. Dat is dan erg zonde van de tijd en energie die je in zo'n dag hebt gestoken!

9. Probeer contactpersonen met / binnen de school te krijgen
Probeer om wat meer persoonlijke contactgegevens te krijgen. Wellicht is een vertegenwoordiger bereid om zijn of haar emailadres / telefoonnummer aan je door te geven zodat je hem of haar later nog per email / telefonisch meer vragen kunt stellen. Ook is het altijd handig om te noteren wie je gesproken hebt, zeker als je tegenstrijdige informatie tegenkomt. Je hebt dan een stok achter de deur voor het geval dat.

10. Heb je eenmaal gekozen, vergeet dan niet dat je dan niet nog iets anders kunt doen
Als je eenmaal je opleiding hebt gekozen en deze bevalt, hoeft dat niet te betekenen dat je niet nog een andere opleiding daarna of daarnaast kan doen. Het lijkt misschien een onmogelijke opgave op bijvoorbeeld financieel gebied of qua planning, maar als je echt wilt kun je heel ver komen! Mocht je via je opleiding een onderwerp tegenkomen wat je graag wilt uitdiepen en dat uitdiepen mogelijk is door nog een andere opleiding te volgen, laat je dan vooral niet tegenhouden. Ga op zoek naar mogelijkheden, maak gebruik van je begeleiding die je op je huidige opleiding krijgt en oriënteer je. Uiteindelijk zal je zien dat je veel meer kan dan je in eerste instantie denkt.

Conclusie: wees kritisch, kritisch, kritisch, bereid je goed voor en vraag goed door
Wees dus niet snel tevreden wanneer je informatie verzameld die voor jou belangrijk is om je studiekeuze te maken. Wees kritisch met wat je wordt verteld, wees kritisch op de presentatie van die informatie en blijf doorvragen totdat je naar jouw idee echt het hemd van het lijf hebt gevraagd. Maak gebruik van die vertegenwoordigers, daar zijn ze immers voor!

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 2

En we zijn alweer een week verder. Ook deze week heb ik niet de volle week kunnen trainen, maar dat is niet erg. Ik heb deze week advies gekregen hoe ik mijn fietsconditie het beste kon opschroeven zodat mijn snelheid op een wat beter niveau zit straks. Waar het voor mij vooral op neerkomt is eerst maar eens flink wat kilometers maken. Dat betekent dus uren op mijn fiets zitten zonder pauze en leren eten en drinken onderweg (ook wel handig voor tijdens de triathlon). Ik ben daar deze week wat mee aan de slag geweest, helaas ben ik daarbij mezelf flink tegengekomen. Daarom ook dat ik twee trainingsdagen heb laten vallen en mijn fietsschema wederom ga aanpassen. Ondanks dat heb ik toch een goede week achter de rug.

Hoogtepunt deze week is misschien toch wel de 'spontane' duathlon die ik ben tegengekomen. Deze wordt gehouden op 18 september in Groningen (Zernike Campus Run Bike Run) en heeft een recreanten 1/8 duathlon. Perfect voor mij om eens te proeven aan zo'n wedstrijd en een goede motivatie om naartoe te werken! Ik moet eerlijk zeggen, ik had wel wat duwtjes in de rug nodig om al m'n twijfels en onzekerheden weg te nemen, maar daar heb ik lieve forumleden voor. Binnenkort dus maar eens aanmelden!
Verder heb ik eens contact gezocht met de triathlonvereniging bij mij in de buurt om informatie over hun trainingen in te winnen. Ik zou best wel eens wat proeflessen willen draaien met ze. Ook contact gezocht met mijn zwembad over privé les voor de borstcrawl, daar krijg ik over een paar weken een telefoontje over van degene die dat organiseert (is nu op vakantie). Het begint nu dus echt vorm te krijgen!

Maandag - hardlopen
Ik heb mijn loopgroepje gemist! Het is altijd veel leuker om te lopen met gezellige, sportieve mensen dan alleen met je muziekje op en met voorbijgangers die je aan zitten te staren alsof je gestoord bent. Sinds de ingang voor mijn doppies van mijn mobiel zo goed als de geest heeft gegeven, heb ik niet meer alleen intervaltrainingen kunnen doen. Daarvoor ben ik namelijk afhankelijk van iemand die opdrachtjes in m'n oor fluistert. Alternatief: de altijd gezellige hardloopgroep! Deze keer heb ik flink aan mijn sprintjes mogen werken en een off-road klimoefening gedaan, verspreid over een afstand van 7,5km. Ik ben benieuwd wat voor effect dat zal hebben voor mijn wedstrijd volgende week!

Dinsdag - fietsen
Nadat ik gisteren advies had gekregen over het opbouwen van mijn fietsconditie, ben ik daar vandaag mee aan de slag gegaan. Op het programma stond een test: het voltooien van een afstand van ongeveer 70km binnen 3,5 uur en zonder pauze. Dat is zo goed als gelukt! 68km in 3 uur en 5 minuten vind ik heel geslaagd! Maar wat was ik kapot zeg! Vooral de laatste 10 à 15km was het vechten tegen mijzelf, blijven fietsen, kilometer voor kilometer binnenhalen. Eenmaal weer thuis snel een extra warme douche genomen en een powernap gedaan om bij te komen. 70km is dus eigenlijk nog even wat te veel voor mij, ondanks de resultaten waar ik best tevreden mee ben. Deze afstand doe ik voorlopig niet weer, pas als ik denk het beter vol te kunnen houden.

Woensdag / donderdag
Vanwege de zeer zware dinsdagtraining maar even twee dagen rust genomen en niet gezwommen en gefietst, zoals op de planning stond. Wel lekker beide dagen gewandeld om toch in beweging te blijven en de spieren wat soepel te houden.

Vrijdag - hardlopen
De tweede hardloopsessie van de week en op volgende week maandag na, de laatste training voor mijn wedstrijd in Leeuwarden. De loop ging heerlijk, weer een variatie op de vaste route genomen om het leuk te houden en m'n tempo goed hoog gehouden. Resultaat: 11,33km in 1 uur 2 minuten en met een gemiddelde snelheid van 10,9 km/h!

Zaterdag - fietsen
Vandaag de afstand maar flink ingekort na de ervaring van dinsdag. Ik was daar toch best wel wat van geschrokken, het was een goede leermeester. Ondanks dat toch een goede 44 km gereden in 1 uur 53 minuten

Zondag - zwemmen
Eigenlijk is zwemmen best wel lekker na een halve week ploeteren op je fiets en in je hardloopschoenen. Ik heb ook gemerkt dat ik met de schoolslag toch snel in een aardig ritme ben gekomen. Eerder dan verwacht heb ik mijn series kunnen verlengen van 250m per keer naar 500m per keer. Na een uurtje zwemmen dan ook een mooie 2200m afgelegd!

Volgende week ben ik van plan om met m'n fiets naar de fietsenmaker te gaan om te controleren of hij aan het wedstrijdreglement van de NTB voldoet en voor andere (betere) banden. Dan heb ik nog een maand om daaraan te wennen voor de duathlon. Ook moet ik maar eens een zwembril, fietshelm en startnummerband aanschaffen. Zonder fietshelm mag ik niet meedoen aan wedstrijden (veiligheid gaat voor), een startnummerband is handig omdat het gepruts met mijn startnummer scheelt tijdens de wissels en een zwembril is wel zo fijn voor als ik straks de borstcrawl ga leren. Genoeg te doen dus!

De opkomst van het kattencafé

Nederland kent sinds vorig jaar een nieuw fenomeen: het kattencafé. Ze schieten als paddenstoelen uit de grond sinds de oprichting van het eerste Nederlandse kattencafé in Amsterdam. Daarmee is het concept van dieren knuffelen onder het genot van een kop koffie of thee ook naar Nederland overgewaaid.

De opkomst van het kattencafé
Kattencafés bestaan al langer: de eerste kattencafé is opgericht in Taiwan in 1998, in Japan werd het kattencafé een booming business sinds de lancering van het eerste café in Osaka in 2004 en in Tokyo in 2005. De rage bereikte Rusland in 2011, gevolgd door Korea in 2012 en Parijs in 2013, maar pas vanaf 2014 werd het fenomeen echt 'wereldwijd' bekend in Azië, Australië, Amerika en Europa.

Japan
De oprichting van het allereerste kattencafé kende de gedachte dat men na een lange, hectische werkdag in het café kon ontspannen met wat drinken en een kat op de schoot. Dit idee sloeg goed aan bij de lokale bevolking, maar ook bij Japanse toeristen. Daarop volgde snel een café-boom in Japan, waar in de jaren 20015-2010 bijna 80 cafés de deuren openden en de teller in 2014 op 150 stond. In Japan gaan ze overigens veel verder dan kattencafés. Mocht je geen kattenliefhebber zijn maar wel graag een dier willen knuffelen terwijl je een kop koffie of thee drinkt, dan heb je in Tokyo alleen al genoeg alternatieven. Zo zijn daar ondertussen ook cafés met honden, konijnen, uilen, reptielen, goudvissen, geiten, vogels en zelfs pinguïns.

Amerika
Ook in Amerika is de collectie dierencafés uitgebreid; naast kattencafés heeft in Los Angeles de eerste hondencafé intussen haar deuren geopend. Bijzonder aan de cafés in Amerika is de mogelijkheid om de dieren te adopteren. Daarmee lijkt de café-business een extra uitgangspunt te realiseren naast een beetje ontspanning. Ook de honden van het hondencafé in Los Angeles zijn te adopteren.

Nederland
In Nederland opende het eerste kattencafé (Kopjes) haar deuren in april 2015 en wel in Amsterdam. Spoedig daarna volgden verschillende andere cafés en zijn er een aantal cafés die in de toekomst haar deuren zullen openen. Hieronder is een overzichtje van kattencafés die je (in de toekomst) kunt bezoeken:

Kopjes - Amsterdam
Op z'n Kop - Groningen
Poeslief - Groningen
Poespas - Leeuwarden
Mispoes - Den Bosch
Pebbles Kitty Cat Café - Rotterdam
Ditjes & Katjes - Den Haag

Dierenwelzijn
Niet iedereen is even enthousiast over de (populariteit van) kattencafés. Het zou de katten onnodig veel stress leveren doordat er steeds vreemden binnenkomen en ze hun 'territorium' met deze vreemden en met de andere katten moeten delen. Dat geven zowel de voorzitter van Stichting Bevordering Huisdierenwelzijn als kattendeskundige Minky Spijkerman aan. Katten zouden worden geëxploiteerd, ze worden gebruikt voor een commercieel belang, ze moeten klanten aantrekken. Dat maakt een kattencafé natuurlijk wel extra aantrekkelijk ten opzichte van reguliere cafés. Bovendien zouden de katten in veel cafés in Japan worden gedrogeerd om te voorkomen dat ze elkaar aanvallen.

Helemaal verwonderlijk vind ik deze kanttekeningen niet, al helemaal niet als je ook berichten ziet dat in 2014 in Singapore meerdere katten van een café waren gestorven en dit jaar een café in Tokyo de deuren moest sluiten vanwege verwaarlozing. De NVWA en de Dierenbescherming zien geen problemen met het concept kattencafé en ook Minky Spijkerman is niet faliekant tegen. Zolang er maar verantwoord wordt omgegaan met de katten, rekening wordt gehouden met diens behoeftes en de hapjes en drankjes in een aparte ruimte worden bereid.

Zelf ben ik ook in 2012 in een kattencafé geweest in Tokyo en heb ik begin dit jaar Kopjes bezocht. Naar mijn mening hoeft een kattencafé niet slecht te zijn voor het welzijn van de dieren, maar dan moet er wel ten eerste en ten volste rekening worden gehouden met de behoeftes van de kat! Persoonlijk ben ik heel benieuwd hoe alle cafés in Nederland dat puntje aanpakken. Zou het niet interessant zijn om de cafés eens te onderwerpen aan een 'dierenwelzijnsonderzoek' en een standaard te creëren voor toekomstige eigenaren om te gebruiken bij het opzetten van een kattenvriendelijk café?

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 1

Afgelopen week was de eerste officiële week dat ik aan het trainen ben gegaan voor de triathlon! En dus ook de eerste week dat ik mezelf weer in het water gooide, bijna letterlijk. Wat een mooie, volle week had moeten worden is helaas een verkorte, opgeknipte week geworden. Ik werd gepest door rugpijn vanwege mijn vakantiewerk. Daardoor heb ik drie dagen niet kunnen sporten en moet ik nu ook nog steeds oppassen. Desondanks ben ik toch tevreden over mijn week, zeker over de loop- en zwemtraining.

Maandag - hardlopen - 10,42km in 57 minuten 48 seconden
Een nieuw record! Dat had ik zeker niet aan zien komen! Op een 10km heb ik nog nooit een gemiddelde snelheid van hoger dan 10,5km/h gehaald, maar vandaag bereikte ik de 10,8km/h. Ik ben dan ook heel tevreden over deze prestatie en ik weet zeker dat het hardlopen geen probleem moet worden voor de triathlon.

Dinsdag - fietsen - 26,02km in 1 uur 5 minuten 32 seconden
Ik heb rustig aan moeten doen, ik had vandaag al wat last van de rug en ik wilde die niet te veel belasten. De houding die je aanneemt op een racefiets of ATB is dan niet comfortabel. Ik heb daardoor mijn snelheid wat aan moeten passen en kwam ik uit op een gemiddelde van 23,8km/h.

Woensdag/donderdag/vrijdag
Nee, nee en nee. Ik had te veel last van mijn rug om de training aan te gaan. Geen zwemmen, geen fietsen en geen lopen, maar drie dagen verplichte rust. Een wandeling lukte gelukkig nog wel, maar daarmee was het dan ook gedaan. Dit tot mijn grote frustratie, ik vind het zo heerlijk om elke dag te sporten!

Zaterdag - fietsen - 35,46km in 1 uur 27 minuten 44 seconden
Bah, wat vind ik het naar om een gemiddelde snelheid van onder de 25km/h te zien. Het motiveert in ieder geval niet zo! Waarom het niet wilde die dag weet ik ook niet. Misschien omdat ik nog niet lang genoeg fiets voor een dergelijke snelheid? Misschien zijn het de banden? De wind? De ondergrond? De stoplichten? De noodremmen voor andere fietsers die mij geen voorrang geven terwijl ik die wel heb? Ik weet het niet, het frustreert in ieder geval wel. Misschien moet ik dat maar loslaten en gewoon blijven fietsen. Of misschien moet ik net als bij het hardlopen een app vinden die mij een goede intervaltraining geeft en me daar de eerste maanden mee vermaken.

Zondag - zwemmen - 1650m in 55 minuten (+ 21,4km fietsen)
Ja! Wauw, wat een lekker begin van mijn zwemtraining! Dat maakte het tegenvallende resultaat van zaterdag weer helemaal goed! De allereerste keer sinds maanden (of jaren ondertussen) dat ik weer eens aan het zwemmen ben gegaan en wat voelde dat goed! Ik was eerlijk gezegd allang blij als ik de 1km in een uur kon halen, maar dat heb ik kennelijk dus ruim overtroffen! Wel in schoolslag, de borstcrawl heb ik toch zeker al een jaar of 10 niet meer gedaan dus dat zal wel wennen worden. Na de zomervakantie wil ik daar aan gaan werken, eerst wil ik een ander zwemdoel halen: 500m onafgebroken zwemmen (en als dat al snel lukt, op naar de 750m onafgebroken).
Voor het zwemmen heb ik een intervaltraining gedaan door iedere keer een serie van 250m te zwemmen en daarna 1-2 minuten te rusten. De laatste serie heb ik echter 400m van gemaakt om zo de laatste minuten van mijn zwemuur goed te kunnen benutten.

Het fietsen was dus wat teleurstellend deze week, of ik stel te hoge eisen aan mezelf omdat ik een paar keer op een afstand van rond de 20km wel net aan de 25km/h als gemiddelde snelheid heb gehaald. Het zwemmen en hardlopen gingen gelukkig erg goed! Een basisconditie voor binnenzwemmen gaat wel goedkomen en van het hardlopen wist ik natuurlijk al dat ik lekker op dreef ben.
Ik ben benieuwd wat voor resultaten komende week komen. Ook ga ik me dan wat meer richten op mijn fiets zelf. Zal het type banden bijvoorbeeld invloed hebben op hoe zwaar het fietsen valt?
Overigens zijn mijn resultaten ook te bezichtigen via de site van Runtastic!