Je kinderen achterlaten, dat doe je toch niet?

Of wel?

Wanneer de temperaturen stijgen, de dagen langer worden en alles weer begint te bloeien, trekken wij er weer meer op uit. Lekker de buitenlucht snuiven en genieten van dat heerlijke voorjaarsweer! De kans bestaat dan ook dat je jonge dieren tegenkomt. Denk eens aan jonge haasjes of jonge reetjes in open velden, of jonge vogels in bijvoorbeeld je eigen achtertuin. Lief, dat kleine grut! Maar waar zijn de ouders? Ze kunnen hun jongen toch niet zomaar worden achtergelaten?

Voor sommige jongen is het normaal om alleen te zijn
Dat klopt. Jonge dieren worden niet zomaar achtergelaten door hun ouders. Als je een jong dier helemaal alleen vindt, kunnen er verschillende dingen zijn. Meestal zijn de ouders voedsel aan het zoeken voor hun jongen. Ze zijn dan niet al te ver weg van hun jongen, die worden echt wel beschermd tegen predators. Ook is het mogelijk dat de ouders vanaf een afstandje aan het kijken zijn, dat ze niet naar hun jongen durven te gaan omdat jij daar als mogelijke bedreiging staat.

Natuurlijk is het ook mogelijk dat de jongen echt zijn achtergelaten, bijvoorbeeld doordat de ouders zijn overleden terwijl ze op zoek waren naar voedsel of in een poging om hun jongen te beschermen. In de meeste gevallen is dit echter niet zo, heel vaak is er helemaal niets aan de hand. Het is heel normaal dat reetjes en haasjes alleen liggen. En als je een jong vogeltje op de grond ziet, dan is die vaak bezig met z'n eerste vlucht.

Wat kan je doen wanneer je een achtergelaten jong vindt?
Wat te doen dan wanneer je deze jonge dieren vindt? Het antwoord is heel simpel; laat ze liggen, raak ze zelfs niet aan. Vooral bij zoogdieren is het belangrijk om ze niet aan te raken. Wanneer je ze aanraakt draag je mensengeur op hun over. Wanneer de ouders die geur op hun jong ruiken, verlaten ze het jong. Bij vogels wordt geen geur overgedragen wanneer je ze aanraakt. Maar ook deze diertjes moet je laten liggen. De ouders zijn in de buurt om ze te helpen.

Wat je wel kunt doen is op een afstand de dieren een tijdje in de gaten houden. Zorg er dan wel voor dat de afstand groot is en dat je niet opvalt, anders komen de ouders alsnog niet opdagen om voor hun jong te zorgen. Jonge vogels zou je nog extra kunnen helpen door te voorkomen dat predators als katten in de buurt komen. Geef jonge dieren hoe dan ook ruimte en rust, laat de natuur lekker haar gang gaan. En als je het niet vertrouwt, vraag dan om advies bij bijvoorbeeld een dierenambulance of een organisatie die veel van deze dieren afweet.

Sanden Wetsuit Testdag Nijmegen (11-3-2017)

Met een wekker die om 5 uur moord en brand schreeuwt, was het vandaag de zesde dag op rij die erg vroeg zou beginnen. Normaal is dat voor mijn stage, maar vandaag had ik een afspraak in Nijmegen om wetsuits te testen.
Nieuwsgierig en ook een beetje nerveus baande ik me een weg naar het Sportfondsenbad om daar om 10 uur te beginnen met testen. Gelukkig was het mooi weer want we mochten ons buiten vermaken met verschillende modellen van Sailfish, Zone 3 en 2XU. Alleen Sailfish heb ik niet getest, maar wel 2 modellen van Zone 3 en een model van 2XU.

Eén ding weet ik zeker na vandaag, ook met een wetsuit vindt koukleumpje 17 graden brrrr! En dat heeft groot effect op hoe ik de eerste meters zwem. Met de koude shock de eerste 50m wist ik niet een redelijk fatsoenlijke crawl uit te voeren. En dat was puur omdat ik m'n ademhaling maar moeilijk onder controle kreeg. Goed om te weten voor straks, want het is doodzonde als ik daardoor kostbare seconden verlies. Hier moet ik echt nog wat op verzinnen...
Wat ik vandaag ook heb geleerd is dat het aantrekken van zo'n wetsuit een kunst op zich is. Benen hoog insteken, goed laten sluiten bij het kruis en ook de armen hoog erin om de schouders goed te krijgen. Geen luchtbubbels of kreukels in je pak en je rug hol maken wanneer je de rits sluit. Wat een gemodder zeg met die lompe dingen! Al helemaal als ze al nat zijn (en als je zelf nat bent)! Ik moet dus ruim tijd nemen hiervoor wanneer ik een wedstrijd voorbereid.

Zone 3 Advance
Het eerste pak wat ik heb geprobeerd was de Zone 3 Advance, de goedkoopste van de drie. Met een beetje hulp was het redelijk makkelijk aan te trekken. En die hulp had ik vooral nodig om het kunstje van het aantrekken te leren. In het water werd het al snel anders. Na een belabberde 50m gewenning aan de temperatuur, kon ik serieus gaan testen. Het ging wel aardig, hoewel ik nog wel mijn ligging moest vinden met dit pak. Na 100m werd het toch wel wat zwaar bij de schouders, de belemmering in m'n slag door het extra drijfvermogen werd voelbaar. Tijd voor een ander model om te proberen.

Zone 3 Aspire
Het tweede model was de Zone 3 Aspire. Net weer een klasse duurder en ook wat ander materiaal. Ook dit pak was niet al te moeilijk om aan te trekken (en had deze keer ook een stuk minder hulp). Maar in het water werd de blokkade bij de schouders weer erg snel voelbaar. En ook bij dit pak zat ik een tijdje te stoeien met m'n ligging. Beide pakken van Zone 3 voelden niet erg lekker om in te zwemmen. Maar misschien lag het wel gewoon aan mij en zwemmen alle pakken wel zo?

2XU Race
Die gedachte kon ik weer wegstrepen toen ik de 2XU Race ging proberen. Een groot verschil in prijsklasse in vergelijking met de Zone 3 pakken, maar voor mij wel een veel prettiger pak. Het duurde alleen wel even voordat ik er goed in zat. Het pak was nat, ik was nat, dus het ging voor geen meter. Met het nodige trekwerk door mijzelf en hulp van de vertegenwoordiger, wist ik het pak uiteindelijk goed aan te krijgen en kon ik testen. Ik merkte vrijwel meteen dat het flexibeler was rondom de schouders en oksels. Ik kon mijn slagen veel beter maken en m'n ligging was ook fijn. Dit pak beviel me wel.

Na m'n derde pak was ik twee uur verder en had ik het behoorlijk koud. Ook was ik moe van de gevechten om me goed in die pakken te hijsen. Het was goed, ik heb veel geleerd met deze testdag en er is genoeg om over na te denken voordat ik uiteindelijk mijn eigen pak aanschaf.

ACLO Health Check

Vandaag heb ik een health check laten uitvoeren bij de ACLO in Groningen in het kader van de ACLO Health Week. Dat was toch weer een bijzondere meting met deels verrassende resultaten.

	Werkelijke waarde	Streefwaarde
Lengte	176 cm	-
Gewicht	56 kg (54 – 55 kg na correctie)	-
BMI	17,5 – 18	18,5 – 25
Buikomvang	74,5 cm	< 80 cm
Vetpercentage	18,1 %	21 – 33 %
Bloeddruk	122 boven, 82 onder	ca. 120 boven en 80 onder
Longinhoud	475	488
Knijpkracht	35 kg rechts, 28 kg links	30 kg gemiddeld
Lenigheid	11 cm	-
Shuttle run test	Trap 8	-

Er valt best wel wat te zeggen over de omstandigheden waarin ik deze test heb afgelegd, ik kijk dan ook zeker niet al te scherp naar de cijfers.

Wat me allereerst opvalt is dat ik ben aangekomen! Daar ben ik echt blij mee, maar ik vermoed niet dat dat komt omdat ik 'meer eet'. Eerder geef ik m'n sport de schuld, die extra kg's komen hoogstwaarschijnlijk van het kweken van spieren de laatste tijd. Dat ik volgens m'n BMI nog steeds ondergewicht heb is niet verrassend. Dat heb ik altijd al gehad en ik lach om de waarschuwingen die ik krijg. Ik zou een verminderde concentratie, energieniveau en uithoudingsvermogen hebben door het ondergewicht. Wat een grap! Ik heb juist het tegenovergestelde, behalve de concentratie misschien. Maar het is juist door mijn hoge energieniveau dat het na een tijdje minder is.

En als het toch zo is dat m'n energieniveau, concentratie en uithoudingsvermogen minder is door mijn ondergewicht? Dan wil ik niet weten wat ze zouden zijn als ik volgens de cijfers wèl op gewicht zou zijn. Ik denk niet dat dat nog gezond zou zijn voor mij.

M'n vetpercentage is ook niet verrassend. Als je naar mij kijkt zal je zien dat ik een redelijk gespierde griet ben. Als ik breder wordt in omvang, dan is dat door spieren en niet door vet. Is het erg dat het zo laag is? Ik denk het niet als ik bedenk dat ik elke week wel pasta, pizza en patat eet naast m'n porties groente en fruit. Daarnaast zit het aan beide kanten in de familie om een magere spriet te zijn. Ik kreeg het advies meer te eten (ook gezien mijn BMI). Nou dat had ik maar meteen in de prullenbak gegooid. Ik eet elke paar uur wel en als ik mijn porties per keer nog groter zal maken, dan vind je zeker de helft half verteerd terug op de grond naast mij.

Ik ben blij met m'n bloeddruk (perfect!), lenigheid en ook vooral met m'n longinhoud. Longinhoud was vroeger een probleem, daardoor kon ik voor zwemmen ook niet 9 meter onder water zwemmen en daarmee mijn C-diploma binnenslepen (de rest kon ik namelijk wel!). Met een lenigheid van 11 ben ik lenig, geen nieuws voor mij. Dat was ik altijd al, alhoewel het wel afhangt van de beweging die ik moet maken.

Over de shuttle run test ben ik, als ik bedenk in welke omstandigheden ik die heb afgelegd, wel tevreden. Ik moest eruit bij trap 8, maar dat was niet vanwege mijn conditie. Het waren de kuiten, die nog bij moesten komen van de fysiotherapie en ook al bijna 5km hardlopen hadden weerstaan een uurtje voor deze test. Conditioneel gezien schat ik dat ik trap 10 of 11 zou hebben gehaald. Dus ik heb een voldoende uithoudingsvermogen als ik een kuitblessure heb en ik heb een goed tot zeer goed uithoudingsvermogen als ik blessurevrij ben. Dit geldt dan wel alleen voor hardlopen hè.

Als we het toch over de shuttle run test hebben, ik wil nog wel even kwijt dat ik die test echt ongelooflijk irritant vind. Begin je net een ritme op te bouwen, moet je (elke 20 meter) weer remmen en omdraaien vanwege een biepje! Om gek van te worden!

Als afsluiter van deze interessante check, heb ik m'n onderlichaam en m'n rug laten stretchen (jeetje wat is dat pijnlijk zeg!) en heb ik m'n kuiten getrakteerd op een welverdiende massage (heerlijk!). En daarmee kijk ik tevreden terug op mijn health check. Wat doe ik het toch goed met mijn gezondheid!

Februari 2017; lichtpuntjes

We zijn alweer een maand verder in 2017! We mogen de winter meteorologisch gezien gedag zeggen en het voorjaar verwelkomen. De laatste wintermaand van dit seizoen biedt een hoop lichtpunten in de aanloop naar de geplande wedstrijden.

Zwemmen
Laten we beginnen met zwemmen; ook dat heb ik deze maand lekker veel kunnen doen. Hier lagen ook de grootste hoogtepunten, zoals bijvoorbeeld voor de eerste keer 500m borstcrawl afleggen en zelfs een keer kunnen pieken naar 1km borstcrawl. Daar bleef het niet bij, ik heb op de 500m mijn tijd zelfs nog 2x kunnen verbeteren. Dat ziet er goed uit voor de zwemloop van 16 april, waar ik me in al mijn enthousiasme (maar wel na goedkeuring) voor heb aangemeld! Maar ik vergeet ook zeker niet de nieuwe technieken die ik leer (keerpunten bijvoorbeeld) en het verfijnen van technieken die ik al geleerd heb. Elke dag groeit mijn enthousiasme in zwemmen en ik ben nu dan ook altijd te porren voor een bezoekje aan het zwembad!

Fietsen
Deze maand heb ik de fietstrainingen ook weer wat opgepakt. Ik had er na een maand aan behandelingen bij de fysio eindelijk weer voldoende vertrouwen in om er weer voor te gaan. Het weer werd ook eindelijk weer wat beter, wat de training dan wel wat aangenamer maakt. Het allermooiste is toch nog wel dat ik de maand heb kunnen afsluiten met het halen van mijn TT-fiets! Alleen nog pedalen erop, afstellen op mijn maten en dan knallen!

Hardlopen
Na een behoorlijk lastige januari, heb ik deze maand toch weer wekelijks een rondje kunnen maken! Wel erg frustrerend om zo regelmatig af te moeten wisselen tussen hardlopen en wandelen, maar dat drukt niet het tevreden gevoel over mijn voortgang. De kuiten reageren over het algemeen goed op deze opbouw, de laatste sessie werden ze alleen wat te veel. Desondanks heb ik de rem op mijn snelheid er snel af kunnen halen en tikte ik voordat ik het wist regelmatig een snelheid van boven de 12km/h aan. Heerlijk! En de fysio is tevreden met de vooruitgang die ik boek!

Aquaspinning en survival
Nu ik de disciplines meer op heb kunnen pakken, heb ik vanzelfsprekend minder gewandeld (als we de stukjes van station Leeuwarden naar het stadskantoor van de gemeente en de lunchwandelingen even niet meetellen). Het opbouwen vanuit mijn blessure ging zelfs zo lekker dat ik me aan het einde van de maand heb gewaagd aan een rondje aquaspinning en de maand heb afgesloten met een survivaltraining bij Survival Norg. Hele leuke afwisseling waar ik zeker mee doorga!

Maart
De laatste wedstrijdvrije maand is ondertussen aangebroken. De laatste maand om me voor te bereiden op een nieuw seizoen hardlopen en mijn eerste seizoen triathlons. Ik heb er onwijs veel zin en het vertrouwen dat ik op tijd hersteld ben groeit met de dag! Het plan is om zo lekker door te gaan, te groeien in triathlon, te genieten van de afwisseling deze sport biedt en natuurlijk 'exotische' sportieve uitstapjes blijven maken.

Trainingstotalen februari
Zwemmen: 20,575km (10 sessies)
Fietsen: 143,2km (5 sessies)
Hardlopen: 26,2km (5 sessies)
Wandelen: 9km (2 sessies)
Bonus: aquaspinning en survivaltraining!
---------------------------------------------------
Totaal: 198km, 975m, 24 sessies

Jaartotaal triathlon training
                    Zwemmen          Fietsen         Hardlopen         Totaal
Januari         10,450km           31,0km            8,1km          49,550km
Februari       20,575km         143,2km          26,2km        189,975km
--------------------------------------------------------------------------------------------
Totaal          31,025km         174,2km          34,3km        239,525km