dinsdag 27 maart 2018

Pre-marathon gedachtespinsels


De dagen tellen snel af zo anderhalve week voor dè grote dag. Ik voel me er klaar voor, maar tegelijkertijd zit ik strak van de spanning en twijfels. Nu de marathon om de hoek staat vliegen de mails, 'laatste lange duurlopen', foto's, afhaalbewijzen en last-minute uitvallers je om de oren. Daarom neem ik vanaf vandaag bewust wat meer afstand van social media, alles om mijzelf niet gek te laten maken.


Het is nu of nooit. In de 12 dagen die ik nog heb staat maar één doel centraal: heel blijven. Een laatste spurt in de ontwikkeling naar de marathon kan niet meer worden gemaakt. Alleen maar gezond blijven. Geen blessures, niet ziek worden en kalm blijven. Vooral dat laatste gaat mij wat minder goed af. Overdag overval ik mijzelf regelmatig met allerlei gedachtes. Kan ik dit echt wel? Ik heb maar 1x 30km gelopen, niet verder. Toen had ik al twee dagen spierpijn. En daar moet straks nog zeker 12km bij! Soms ook krijg ik een spontaan euforisch gevoel, vooral tijdens mijn hardlooprondjes. Dan denk ik aan de mooie tijd op mijn eerste halve marathon van 10 maart (2:00:48). Of ik beeld mij de finish op de Coolsingel in. En als ik de beelden van de laatste jaren mag geloven, dan gaat dat laatste een hele mooie worden. Een finish die mij nog lang zal bijblijven.


Als het aan m'n coaches ligt gaat het zeker wel lukken 8 april. En met de belofte dat ik bij de finish wordt opgevangen kan ik natuurlijk niets anders doen dan die finish halen. Ik kan niet wachten om alle medelopers te ontmoeten; zij die mij via Facebook regelmatig een hart onder de riem staken en geduldig mijn vragen beantwoordden. En dan familie en vrienden, die vragen hoe het ervoor staat en mij alvast succes wensen. Die mij op de voet zullen volgen met dank aan de hedendaagse technologie. Met zo veel steun en vertrouwen kan het natuurlijk niet meer mis gaan.


En dan toch weer die twijfels. Gaat het schema mij lukken? Ga ik de finish halen? Maar ook hele praktische vragen. Wat voor weer gaat het nu worden? Wat neem ik mee aan voeding voor onderweg? Hoe moet ik in vredesnaam bij café Engels komen? Welke trein moet ik nemen? Nee nu de marathon echt nog maar een teenlengte verwijderd is, praat ik over bijna niets anders. Ik droom er zelfs van; te laat bij de start, de finish niet kunnen halen, etc. Maar gelukkig is er overdag nog genoeg afleiding; het vinden van die ene baan, het starten van een nieuwe opleiding en het weer oppakken van een andere opleiding.

En dan toch....