zondag 14 augustus 2016

Op weg naar de eerste 1/8 triathlon! #week 3


Wat gaat de tijd soms snel zeg! Alweer drie weken serieuze, maar leuke trainingen voor dat (voor mij) speciale moment volgend jaar! Deze week lag de focus toch weer wat op het oude vertrouwde: het hardlopen. Met een wedstrijdje in aantocht wilde ik me de laatste dagen toch wel goed voorbereiden voor mijn debuut op de 10km. Maandag en dinsdag besteedde ik dus aan hardlopen, voor mijn hoogtepunt op woensdag. De wedstrijd had wel wat van mij gevraagd, ik had beduidend harder dan met mijn trainingen gelopen. Donderdag was dus een welverdiende rustdag, om de resterende dagen het fietsen en zwemmen weer op te pakken.

Maandag - hardlopen
Mijn vaste trainingsavond met de loopgroep, ik heb daar een goede training gehad voor mijn spierkracht en conditie. Wederom een intervaltraining, deze keer 7km over deels verharde en deels (vooral) onverharde wegen. Een pittige training, vooral de enkelbrekende zandpaden, maar wel heerlijk na een dagje studeren en een goede voorbereiding voor mijn wedstrijd op woensdag! Ook een goede training om mijn nieuwe hardloopschoenen mee in te lopen

Dinsdag - hardlopen
Normaal gesproken neem ik een rustdag voor mijn wedstrijden, zodat ik goed uitgerust voor de start verschijn. Maar om met een vriendin een korte ronde te lopen sla ik toch niet af! Het was zeker een gezellig, ik deed rustig aan maar toch in 40 minuten 6km afgelegd. Trainen met een loopmaatje is veel leuker dan alleen trainen, de ronde was dan ook zo voorbij om daarna heerlijk te lunchen.

Woensdag - wedstrijdlopen
Hoogtepunt van de week! Een debuut op de 10km en na twee maanden weer eens een wedstrijdje, deze keer in de Groene Ster (Leeuwarden), een natuurgebied waar ik nog niet eerder was geweest. Het was dus niet alleen een wedstrijdloop, maar ook meteen een moment om een beetje de toerist uit te hangen. Een heerlijke, verrassend snelle 10km gelopen in een tijd van 50:49 minuten (gemiddeld 11,8 km/h), goed voor de tweede plaats in de categorie vrouwen-10!

Donderdag - rustdag
Na de wedstrijd woensdagavond besloot ik mezelf een welverdiende rustdag te geven. Dat vonden m'n spieren ook wel fijn.

Vrijdag - fietsen (+ kleine koppeltraining; hardlopen)
Na een halve week hardlopen vandaag maar eens de fiets weer gepakt. Na deze aan het begin van de week te 'upgraden' (andere bandjes) was ik benieuwd hoe de training mij zou vergaan. Het resultaat was meteen voelbaar; ik kon makkelijker op een hoger tempo rijden en dit ook langer volhouden (26,3km/h gemiddeld)! Tijdens de rit van 50km bedacht ik me om eens te voelen hoe de overgang van fietsen naar hardlopen tijdens een wedstrijd voelt. Na bijna 2 uur fietsen volgde dus een kleine hardloopronde van 1,5km. Jeetje wat voelt dat gek zeg! Naar mijn idee was ik niet vooruit te branden op m'n benen en het lopen voelde zeker zwaarder aan (Duh! Ik had al twee uur gesport!). Als ik naar mijn tijd kijk was er echter niets aan de hand: gemiddeld 11,2 km/h gelopen.

Zaterdag - fietsen
Ook vandaag trainde ik op mijn inmiddels aardig vertrouwde tweewieler. (Het klinkt misschien kinderachtig, maar ik weet pas zeker dat ik mijn fiets ken als ik een tijd durf te fietsen met handen los van het stuur en al staande op mijn trappers een flinke versnelling durf te maken. Dat punt heb ik gisteren bereikt.) Terwijl ik gisteren dus onverwacht besloot een soort koppeltraining te doen, ging ik vandaag eens een 'tijdrit' van 20km rijden. Het is een soort tussenmeting om te zien wat voor streeftijd ik voor de duathlon binnenkort aan zou kunnen houden. En toch kon ik het niet laten om daarna nog een 3,5km te hardlopen in een nette tijd en een snelheid van 10,9 km/h.

Zondag - zwemmen
Het zwemmen wilde ik graag naar 2x per week opbrengen, maar dat kwam deze week (ook omdat het vakantie is) niet goed uit. Vandaag besloot ik de eerste stap richting de borstcrawl te zetten: ademhaling. Dit resulteerde in een bewustwording van mijn onderwaterangst die ik heb, de werkelijke reden waarom ik na het halen van mijn B-diploma zwoer om nooit meer onderwater te zwemmen. De reden waarom ik de lijn in het water omhoog til in plaats van dat ik nog geen 5 seconden m'n hoofd onder het wateroppervlak laat verdwijnen. Die 500m schoolslag is geen probleem, maar als ik zo'n angst heb voor het onderwaterzwemmen, dan wordt het aanleren van een goede borstcrawl techniek nog een hele (mentale) opgave... En de borstcrawl is toch wel een mùst voor triathleten om een beetje te beheersen voor het zwemonderdeel...