donderdag 15 september 2016

Ogenschijnlijke paniek door omstandigheden geen grond voor dierenverwaarlozing



Wat valt onder dierenverwaarlozing en wat niet? Dierenverwaarlozing betekent dat je je dier niet de zorg geeft die het nodig heeft. Dat lijkt een simpele zaak, maar soms zorgen de omstandigheden ervoor dat iets uiteindelijk niet is wat het lijkt. Althans, dat oordeelt de rechter.

In deze zaak was er een man die een Bull Terriër puppy had. Op een ochtend kwamen er wat bloedspetters uit de bek van de pup, maar ondanks dat zou de toestand nog goed zijn geweest. De hond gedroeg zich namelijk normaal. Rond het middaguur ging de man met de hond in de fietstas een eind fietsen en her en der een stuk lopen. Tijdens het uitlaten vertoonde de hond nog steeds normaal gedrag. Echter, aan het einde van de middag werd de man aangesproken door omstanders. Hij moest met zijn hond toch echt naar de dierenarts, want het dier was niet lekker. De man zag het, maar wilde geen dierenambulance laten komen. Hij wilde eerst financiële hulp van zijn moeder vragen, de dierenambulance kon hij namelijk niet betalen. De man, die zijn pup in de armen hield, maakte een verbaasde indruk, was emotioneel en huilde tijdens de confrontatie met de omstanders. Toen hij de pup neerzette, zakte die door de pootjes, te zwak om te kunnen staan. Rond 5 uur 's middags werd de hond vanuit het politiebureau door de dierenambulance naar de dierenarts gebracht. Die constateerde een dubbelzijdige longontsteking, waar de pup rond half 11's avonds aan overleed.

De dierenarts gaf aan dat een dubbelzijdige longontsteking spontaan kan ontstaan, vaak doordat de hond een zwakke afweer heeft, maar soms ook om onbekende redenen. De man had verder aangegeven dat hij goed voor de hond zorgde, ondanks zijn eigen verslaving. Hij had speeltjes in huis, voldoende voer, ze mocht bij hem in bed slapen en ze gingen wel eens samen onder de douche. De dierenarts beaamde dat de hond in het algemeen in een goede staat van verzorging was.

Het gerechtshof gaf aan dat gezien al deze omstandigheden de man niet kon worden verweten dat hij de pup niet goed verzorgde. Het hof achtte dat de man in paniek leek door de onverwachte slechte toestand van zijn pup, de manier waarop hij door omstanders werd aangesproken en het feit dat hij geen dierenambulance kon betalen. Daarom besloot het gerechtshof de man vrij te spreken.