Vergeetachtigheid. Het is een woord wat bij mij de laatste weken vaak over de lippen is gegaan. Sinds ik mentaal onderuit ben gegaan vergeet ik best veel. Het maakt niet uit wat het is.
Zo ben ik in 2 weken 3x achter elkaar mijn ondergoed vergeten mee te nemen naar het zwembad. Jakkes, kom je toch weer thuis met een nat pak! Of wat dacht je van belangrijke afspraken? Ik moet nog steeds een afspraak maken om mijn ID-kaart te laten verlengen... Soms is het zelfs zo erg dat ik iets vergeet terwijl ik ermee bezig ben. Met sport bijvoorbeeld, als ik een kleine serie oefeningetjes achter elkaar moet doen die ik vlak daarvoor los heb gedaan. Dan moet ik gewoon vragen wat ze ook alweer waren. En ik kan mensen soms op gekke momenten berichtjes sturen met een belangrijke vraag of mededeling, omdat ik weet dat ik het anders weer ga vergeten.
Dat ik vergeetachtig ben vind ik erg irritant. Ik kan mezelf soms echt een schop verkopen als ik erachter kom dat ik weer eens wat ben vergeten. Ik vind het echt verschrikkelijk dat ik iemand dom zit aan te kijken als die vraagt of ik dit of dat al heb gedaan en ik echt geen flauw idee heb waar diegene het in vredesnaam over heeft. Ook vind ik het zo hatelijk omdat ik weet dat mijn hoofd niet spoort en de vergeetachtigheid daar (denk ik) een gevolg van is. Zo heb ik ook snel last van emotionele rollercoasters, kan ik maar weinig prikkels tegelijkertijd hebben en is mijn concentratie net zo'n zwart gat als mijn geheugen.
Gisteravond moest ik opeens denken aan Omdenken, waarschijnlijk bij velen wel bekend. Ik ervaar vergeetachtigheid als iets negatiefs, maar er zitten vast ook voordelen aan, toch?
Nou, daar hoefde ik ook niet lang over na te denken. Als je vergeetachtig bent, vergeet je ook snel nare ervaringen. Het is soms best heerlijk om die slechte dag, die je had, de volgende dag niet meer te kunnen herinneren. Of alleen maar een gedeelte ervan. Dankzij mijn vergeetachtigheid leef ik nog veel meer in het moment en maak ik niet meer regelmatige uitstapjes naar verleden of toekomst. Geeft wel een stuk meer rust in m'n koppie zo. En als we het wetenschappelijk gaan benaderen; vergeetachtigheid blijkt dus ook gewoon een teken te zijn van een efficiënt en energiezuinig brein!
Had ik trouwens al gezegd dat ik vergeetachtig ben sinds ik mentaal onderuit ben gegaan?
