De leukste wedstrijden zijn soms toch wel die wedstrijden waar jij je op het laatste moment voor opgeeft. Voor de eerste keer viel ik in de categorie 'na-inschrijvers' en wel bij het Drenthe Loopfestijn in Klazienaveen afgelopen zondag.
Ik wist al wel van deze wedstrijd, maar ik zou niet gaan. Hoe moest ik in hemelsnaam in Klazienaveen komen? Het was te ver voor de fiets en het OV kost bakken met geld. Nee, ik sloeg deze dan wel over. Totdat ik ontdekte dat een vriendin van mij erheen ging met de auto en mij wel mee wilde nemen. Gezellig!
Naast op het laatste moment besluiten om mee te doen, besloot ik op locatie ook om eens wat nieuws te proberen. Het was warm weer die dag, maar ik voelde me goed en ik had er zin in. Ik twijfelde of ik 10km zou gaan lopen of toch maar de 4 mijl (6,4km). De start van de 10km was wel als laatste en of ik zo lang wilde wachten? Eigenlijk niet, maar ik vond de 4 mijl aan de andere kant ook wel weer te kort om te genieten. Nou, dan allebei maar. Waarom niet? Ik schatte dat 45 minuten voor de 4 mijl zelf én op tijd klaarstaan voor de 10km wel genoeg tijd was.
Als eerste stond dus de 4 mijl op het programma voor mij. Persoonlijk had ik liever eerst de 10km zodat ik lekker kon uitlopen op de 4 mijl. Maar goed, dan de 4 mijl als goede opwarmer gebruiken. Gewoon een lekker duurtempo lopen en me vooral proberen in te houden met de semi-automatische jacht op mijn voorgangers. Dat is redelijk gelukt. Met het warme weer was mijn ademhaling wat van slag op sommige stukjes, maar niets wat ik niet onder controle had. De vele drankposten en sponsjes nam ik onderweg dankbaar aan. Ook al was het een korte afstand, ik had het al snel behoorlijk warm. Ook de douches in de tweede helft waren erg fijn, sommige ietsje te koud maar dat is nog steeds beter dan niets! Na 34:36 minuten (14de plaats) liep ik over de mat om mijn eerste medaille te ontvangen, om in 10 minuten wat te eten en te drinken en met een nieuw startnummer aan de start van de 10km te verschijnen.
Ik was snel genoeg op de 4 mijl om op tijd aan de start van de 10km te komen én mijn ademhaling en hartslag in rust te krijgen. Toch voelde ik het wel dat ik al gelopen had toen ik de eerste kilometers aflegde. Het deed me denken aan mijn triathlon vorige week, toen ik vanuit T2 naar het hardlopen overging. Toen moest ik ook echt schakelen de eerste paar kilometers. Alleen voelde het toen toch wat minder zwaar dan tijdens deze loop. Toch kreeg ik een lekker ritme te pakken en werkte ik mezelf langzaamaan steeds verder voorin het veld. Toch wel fijn, de hele rit lang loper voor loper inhalen en zelf niet ingehaald worden! Die jacht op voorgangers waarvan je weet dat je ze aankan is toch wel iets wat ik best mis in mijn trainingen. Verder natuurlijk ook weer genieten van alle bekertjes water, sponsjes, de gezellige praatjes met twee Rode Kruis fietsers (ik mis de foto nog!) en op het laatst weer die douches. En dan toch met 55:20 minuten (12de plaats) over de finish komen! Ik had dus - ondanks de warmte - heerlijk gelopen, ook al voelde ik de laatste paar kilometers in mijn bovenbenen kruipen. Maar met een toporganisatie en die fijne en gezellige sfeer kon dat natuurlijk ook niet anders.
