Super leuk! Even 1 mijl (1,6km) in de onbekende grachten van Meppel zwemmen voor het goede doel! Zou het mij lukken? En hoe zou het mij afgaan?
De laatste keer dat ik in open water had gezwommen was tijdens de triathlon Heerenveen. Daar had ik niet goed kunnen inzwemmen. Gevolg was een koudeshock en onvoldoende controle over mijn ademhaling om een goede borstcrawl of schoolslag in te zetten. Geen goede eerste wedstrijdervaring dus! En dat maakte vandaag toch wel even wat spannender! Zou het nu, wederom zonder te kunnen inzwemmen, wel goed gaan? En hoe zal de afstand mij bevallen?
Nou dat viel eerst best wel tegen. Weer last van dezelfde gevoelens als bij de triathlon. Maar deze keer wist ik me hier overheen te zetten. Geen medelijden, gewoon dat koppie onder water. De eerste honderd meter was stoeien, opwarmen, de ademhaling onder controle krijgen en een ritme oppakken.
Na het ronden van de boei was ik warm gedraaid en had ik alles onder controle. Mooi! Kon ik dan eindelijk crawlen, een geschenk uit de hemel als je in wetsuit zwemt! Ondanks dat het in de grachten redelijk recht-toe-recht-aan zwemmen is, had ik toch wel wat moeite met navigeren. Ik had geen ritme in het kijken, zo nu en dan keek ik na 8 slagen, dan weer na 12 of 6. En dan die verrekte boten nog die opeens veel dichterbij zijn wanneer je weer kijkt!
Ook een aparte ervaring waren de waterplanten die ik zo nu en dan voelde. En dat ik regelmatig in schaduw zwom en dan weer in de zon. Dat was ook wel te voelen aan het water; die werd dan opeens een stuk warmer - of kouder!
Na het ronden van de tweede boei was ik halverwege en mocht ik weer terug naar de start/finish. De eerste ademhaling keek ik netjes opzij - en kreeg een bakkes vol zonlicht! Weg was mijn zicht en mijn oriëntatie, echt een nadeel als je ook lichtgevoelig bent. Ik zag dus niet dat ik koersde naar de verkeerde afslag bij de splitsing. Ik zag daar een brug en dacht dat het dè brug was ik die ik op de heenweg had gepasseerd. Maar niets was minder waar. Gelukkig wees een dame van de reddingsbrigade mij daarop en kon ik nog net op tijd bijdraaien.
Het duurde vrij lang voordat ik mijn oriëntatie weer goed had en weer redelijk rechtuit kon zwemmen. Ik had een ritme ingebouwd met het kijken en ademhalen - elke 4 slagen kijken. Het zwom wel wat zwaarder (zwemmen met wetsuit in het algemeen trouwens ook), maar ik wist tenminste goed wat er voor me was. Die ene blauwe badmuts recht voor me hielp ook wel! Geen verrassingen meer.
Voordat ik het wist kwam ik weer aan bij de eerste boei. Nog snel even ronden - ik vond het de moeite niet waard om dat in de combinatie met een paar slagen rugcrawl te doen - en dan die trap aan de kant zoeken. En dan merk je wat 1 mijl zwemmen in water met je doet. Desoriëntatie toen ik ging staan, en een lichaam wat eventjes 10x zwaarder aanvoelde. Toch maar even een momentje voor mezelf genomen voordat ik verder de kant op ging. Desondanks was het super leuk om dit te doen! En hé, ook een super (zelf gemeten) tijd neergezet met 33:37 minuten! Die had ik niet verwacht!
