Het valt mij op dat ik elke keer schrijf dat ik een moeilijke, uitdagende periode achter de rug heb wanneer ik een update geef over mijn voorbereidingen voor de marathon van Rotterdam. En ook deze periode lijkt niet anders. Wat is dat toch?
Grotendeels zit zoiets natuurlijk in je hoofd. Als je al geen zin hebt, dan gaat het vaak ook niet lekker. Maakt niet uit waarom je geen zin hebt. Of het nou de temperatuur, gebrek aan daglicht of moeheid is. Zit je niet lekker in je vel, dan kun je ook minder goed presteren.
Ja, maar wat kan je dan het beste doen? Hangt af van de persoon vind ik. Ik ben zelf iemand die nog gefrustreerder kan raken als ik dan niet train. Het staat op het schema en ik wil aan het einde van de dag nog even fysiek bezig zodat ik lekker kan slapen. Dat is vaak mijn standaardinstelling, maar de rek is er op sommige dagen wel een beetje uit.
Als ik een 'slechte' training heb gehad, dan ga ik de keer erna vaak iets doen wat niet helemaal gepland staat. Eens een keer zonder hartslagband om lopen, eens een keer op gevoel gaan trainen en m'n lichaam op het moment suprême laten bepalen hoe en wat er gaat gebeuren. Daar fris ik van op en dan heb ik ook weer meer zin om het schema weer op te pakken en door te gaan met die langzame loopjes.
Wat ook helpt is om een sportevenement in het vooruitzicht te hebben. Deze periode was dat de herfstcross in Norg. Afgelopen zaterdag mocht ik 9km in de Langeloërduinen genieten van de omgeving. Jeetje, een crossloop brengt je toch op mooie plekjes! En ik heb me zelfs redelijk goed aan m'n opdracht kunnen houden. Dus langzaam en gecontroleerd lopen. Een enorme uitdaging als je vele pukkeltjes tegenkomt onderweg. Dit was trouwens ook het eerste loopje dat ik stiekem wel baalde dat ik geen foto's kon maken onderweg. Ik neem nooit de mobiel of een camera mee. Als ik race, dan ben ik gefocust op het halen van de beste tijd die ik op dat moment neer kan zetten. Maar nu ik toch rustig aan moest doen en ik in een mooie omgeving liep, ja dan is het wel jammer als je dat niet op de gevoelige plaat kan vastleggen.
Dit jaar mag ik nog 1x een meer-weken-schema afwerken, voordat we de feestdagen en het nieuwe jaar inluiden. En dan ga ik het eens over een andere boeg gooien. Dan wil ik het alleen maar kunnen hebben over hoe heerlijk het is gegaan en wat ik wel niet heb bereikt dit jaar. Hoe het jaar slecht begon met een dubbele kuitblessure en hoe ik het jaar lachend kan gaan afsluiten. Hoeveel kilometers ik wel niet heb gevreten in het water, op de fiets en met m'n loopslofjes. En wat voor spannende plannen ik heb voor 2018!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten