Terwijl de Russische Beer ons landje terroriseert met - vooral - koude wind, mocht ik weer een stap verder in de voorbereidingen voor de marathon van Rotterdam. Afgelopen weekend was het tijd voor de allereerste 30km. Aanvankelijk zou ik een rondje Leekstermeer lopen met anderen die aan het voorbereiden zijn voor een marathon of die het gewoon leuk vinden om mee te lopen. Gezien de temperatuur en het tijdstip van de dag leek het mij verstandiger om dicht bij huis te blijven en wat later op de dag zelf een 6x5km te lopen.
Voordat ik aan mijn 30km begon heb ik natuurlijk eerst nog de nodige korte rondjes gemaakt in de afgelopen weken. Hierbij heb ik de laatste paar trainingen. vooral gewerkt aan mijn cadans. Die mocht wel wat omhoog; van 150-160 naar het liefst rond de 180. Dat is in één training wel erg goed gelukt. En wat blijkt nu de truc? Muziek! Muziek maakt het rondje niet alleen leuker als je altijd alleen traint, maar muziek kan je ook helpen om te leren een bepaald ritme aan te houden tijdens het lopen of fietsen. Zo hadden liedjes van Enrique Iglesias (Subeme la Radio, El Baño en Duele el Corazon) een perfect ritme voor die cadans van (+)180!
Terug naar die 30km van afgelopen weekend. Een mooie training om zonder muziek lange tijd onderweg te kunnen zijn, 6x hetzelfde rondje te lopen en natuurlijk om voeding te testen. Laat ik nou net in het bezit zijn gekomen van een voor mij nieuw merk: Maurten. Een poeder die je moet mengen in water. Het zit boordevol koolhydraten die snel opgenomen worden door je lichaam en verder bevat het een snufje zout. Ik heb goed geteerd op deze voeding. Over smaak valt altijd te twisten; licht zoet maar niet bepaald lekker te noemen. In tegenstelling tot de gelletjes die ik tot nu toe geprobeerd heb, heb ik geen problemen gehad met de poeder en liep ik de 30km zonder problemen. De snelste tussentijd noteerde ik zelfs op 28km! Aan de smaak moet ik wennen, maar wat mij betreft blijft Maurten onderdeel van mijn voedingsplan.
Die 30km ging trouwens niet vanzelf. Tot aan 25km liep ik prima, op wat tijdelijke pijn in de rechtervoet na. De laatste 5km voelde ik echter in de bovenbenen, heupen en billen. Huh? Ja echt, daar begon het zeer te doen op het eind! Toch de 30 afgemaakt en precies op het schema van 4,5 uur gelopen voor de marathon (inclusief de drankpostpauzes!). Eenmaal klaar was ik heel blij mijn bed te zien. Maar toch eerst flink gegeten en lekker gedoucht. De dag erna de spierpijn in de bovenbenen maar voor lief genomen. Oh en die tijdelijke voetpijn kwam door een stuk teennagel die ik kwijt ben geraakt en door een blaar die een kwart van mijn kleinste teen inneemt... Tja, moet je maar niet met andere (dikkere) sokken gaan lopen, muts!
Desondanks gaat het dus lekker! Nog minder dan 6 weken en dan mag ik mijn grote avontuur beleven! Hopelijk is het weer dan net zo mooi, maar wel een stuk warmer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten